شب چله و یک عکسنوشته

وقتی ست چنان، که نیستی در هستی!، - گیل آوایی

وقتی ست چنان، که نیستی در هستی!،
بی باده اگرچه مست نیستی، هستی!!
گه باده صفت سرشکِ جامت هستی،
گه مست زهستِ خویش!، اما نیستی!

ما که اهل رشت وُ آبادان وُ کرمانیم رفیق - گیل آوایی

ما که اهل رشت وُ آبادان وُ کرمانیم رفیق

اهل تبریز وُ سنندج، هم زقوچانیم رفیق

اهل زابل، زاهدان وُ خرم آباد وُ اراک

اهل بجنورد وُ بروجرد هم زتهرانیم رفیق

گرچه رشتم، ساری وُ نوشهر می بینی مرا

کرد وُ لر، گیلک، بلوچ، از بختیارانیم رفیق

چون دماوندِ بلند، ماییم شکوهِ ماندگار

با همیم، رنگین کمانیم! مهر ورزانیم رفیق

گیلکانه گر سُرایم، فارس می فهمد مرا

در گلستانِ وطن، همچون هَزارانیم رفیق

گرشمالی کاسپی موجم خروشان زاین دیار

تا خلیج فارس سروِ سرفرازانیم رفیق!

پرخروشیم همچو کارون، مهر بان زاینده رود

جاری ایم ما، اهلِ خاکِ پاکِ ایرانیم رفیق

ناتمام