1
ای وای که باز داغ تابســـــتان است / از خون هزار خاوران بســـــتان است
برخیز و بیا که داد خواهیم یـــــــاران / ایران همه جاخون سیاووشان است
2
دردا زوطن به خون دل می خــــــوانیم / با داغ و درفش و سوز دل می خــوانیم
تا بوده وطن وطن پرســـــــــــتان را یاد / غمنامه ی یـــــــــار زیر گِل می خوانیم
3
یاد آر ِ ترا چو یک غزل می خــــوانم / هر یاد ِ ترا چو در بغل می خـــــوانم
جز دار و شکنجه نیست برجای دریغ / بس نسل چوتو به خون دل می خوانم
4
دیریست ترا به خاوران می خوانم / ایران منی ترا به جان می خوانم
در راه تو پرپر ز سیاووشـــــــــانم / عشقم تو زتو کران کران می خوانم
5
تا بوده به مرگ زندگی را گفتیم / از رزم و ستیز و بندگی را گفتیم
دستان تهی ستوده بردار شدیم / ای وای سیاوُشانه برخاک شدیم
+/-26 مه 2012
6
ماری جان شب نوخوفتم تی نیگا ره / شبه دیل گورشابو می ارسو آه ره
تیتی بوگروخته می دیل با خوروسخان / تره واهیله، تی کتله صدا ره
فارسی
مادرجان شب نخوابیدم برای نگاه تو/ دلِ شب کباب شد از اشک و آه من
ستاره گریخت، دل من با خروسخوان/ دلم سرگشته تو ماند و صدای دمپایی تو!
7
نانی کی ونگو ناک بی تو می کاره / می چومانام همیشک ارسو واره
خی یالا شون تی امرا بون بوبو داب / جه دوری دیل ایدونیا ناجه داره
فارسی:
نمی دانی که بی تو گریه و بغض کار من است / چشمانم همیشه اشکبار است
به خیال رفتن، با تو بودن رسم شده است / از دوری
دل یک دنیا حسرت داره
20 مه 2013
بجانِ باده که یادت شرار جانم بود
نیمه شب یکشنبه 21 اکتبر2012
بجانِ باده که یادت
شرار جانم بود
تمام شور و شرر در
غم نهانم بود
به مستی نام ترا
رِنگِ شور وا می گفت
در آن میانه غمت
سایه دیدگانم بود
ز سوز " گریۀ
لیلی " هوار سر دادم
چنان که هق هقِ اشکی
به دیلمانم بود
سکوت شب زغمآوار من
خیال درید
چو هر ستاره نگاهت
بر آسمانم بود
چه زخمه های دلی
پرده های شب زد راست
که واژه واژه به
نامِ تو بر زبانم بود
نبودی با من وُ بودی
چو هست وُ نیست، دریغ
چه شاهدی زتو با
مستیِ شبانم بود!؟
پیاله سوک مرا سوز
کامِ من می کرد
در آن دم از تو که
آهِ غم از فغانم بود
*
گیلکی
بوگفتمه بکنم دیل جه
تو، می غورصا دوارم
بیدم نه غورصا
دوارم، نه کندنه دیلا دارم
چومانه ارسو داره،
نقشه تی چوما، می ساز
شبانه درده دیلا،
زخمه زخمه گه وا بوارم
هاچین بیگیفتمه
سرسام، اتو کی حایرانم
بیگیفته ابرانا
مانم، کی نه وارم، نه نوارم
نانی شواله کشم،
واهیلم، هاتو قاقم
نانم گیرم جه تو ول،
یا می غورصه جا وارم
بجانه رقصا مانی،
دیل بری، دپرکانی
روزان تی ره آویرم،
شب تی واستی بیدارم
چی فو زنی تی بوسوختا،
تی گورشه کایا، وای
پیالا فاندرمه، تی
چوما دینم، زارم
تی عکسه قابا گیرم
کش، تی چومانا دم ناز
جه دوری ول گیرمه
ول، هاچین اوروشوارم
گیل آوایی بی نوخون
جوش زنه، ننا ده وفا
هاچین کاره خو کلا،
لیسکا بوستا گه قارم
فارسی:
گفتم دل بکنم از تو
از پسِ غصه ام بر آیم
دیدم نه از پسِ غصه
بر می آیم نه دلِ کندن را دارم
اشک چشمها نقشِ
چشمان ترا دارد، سازِ من
دردِ دلِ شبانه را
زخمه زخمه می گوید باید ببارم
بیهوده کلاف سردر گم
شده ام حیران هستم
ابرهای گرفته را می
مانم که نه می بارم نه نمی بارم
نمی دانی شعله
کشانم، سرگشته ام، حیرانم
نمی دانم از تو شعله
می کشم یا از غصه ام می بارم
مثل رقص برنج را می
مانی، دل می بری، خواب می بری
روزها بخاطر تو گم
شده ام، شب بخاطر تو بیدارم
برا چه سوخته را،
داغ شده ات را می گیرانی، وای
به پیاله نگاه می
کنم چشم ترا می بینم، زارم
قاب عکسِ ترا بغل می
کنم، چشم ترا ناز می دهم
از دوری شعله می کشم
شعله، انگار پاک سوزانم( مترادف فارسی که گویای " اوروشوارم
را بدهد نیافتم!)
گیل آوایی بیهوده
بی قراری می کنی، وفا دیگر نیست
بیهوده روی حرف خود
ایستاده، به یار لوس شده، می گوید قهرم