جمعه، تیر ۰۵، ۱۳۸۸

دو قطعه

پرنده های یاد تو
آوازخوان دربدریهای ماست
در چشم انداز طوفانی در راه
میدانی!
هنوز اندوه ترا
بی خشم نخوانده ایم!
2
هنوز بر سرداریم
هر بامداد
و سینه ستبر ایستاده ایم
با چوخه های مرگ
هرروزمان شکنجه
هر روزمان اعدام
هر روزمان گذر از گورهای بی نام
و نگاهی پر از انتظار
تا روزگار بی انده
تایادمان سرودهایتان
در پاکوبی نسلی در این خاک
که بی داغ زاده شود
سپتامبر 2007

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر