تلنگری به شعر زیبای زنده یاد افراشته: ای چارده ساله پالتوی من!:
ای کاپشینِ بیست سالۀ
من
ای کهنه عروسِ خانۀ من
آغوش تو گرم و نرم و
زیباست
در برف و یخی چو لانۀ
من!
.
هم شیک وُ قشنگ و
دلربایی!
نازم به تو من، به من
تو آیی!
تو یادِ هزار یادمانی
بیست سال تو یادِ من
نمایی
هرجا که شدم تو بودی با
من
بودی تو شدم به هر کجا
من
آی با من و با تو من
همیشه
با من شدی چون درخت و ریشه
ای کاپشینِ بیست سالۀ
من
زیبای منی چو خالۀ من!
نازت بروم که گرم و
نرمی
هم شیک و قشنگ و مثلِ
چرمی!
بیست سال تو با منی عزیزم!
دایم به تنِ منی تمیزم!
ارجت ننهاده سر بزیرم!
باور بنما که ناگزیرم!
شیکی بخدا مُدِ زمانی
باشد که برای من بمانی!
گیلکی:
بیس ساله کی سرما می مرایی
هی کس نانه من دانم تو
مایی!!!
هم مهمانی، هم عزا،
عروسی
می مئنو تی مئن ننا
سیوایی!!
فارسی
بیست سال است که سرما
با من هستی
هیچکس نداند من می دانم
تو ماهی
هم مهمانی، هم
عزا،عروسی
بین من و تو نیست
جدایی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر