با یاد بخون خفتگان ِدر خاورانهای وطنم ایران
ای داد ِ دل ِمن که چنین گریان است
با کوله ی غم دوباره دل نالان است
غمگین همه فصل، گریه ها بود ولی
خونین تر از آن که فصل تابستان است
بر بال خیال است ز داغ یاران
ای داد که با داغ سیاووشان است
ای داد بخون خفته عزیزان ای داد
کاین حاصل ضحاک خداوندان است
دردا که دوباره سوگ تابستان وای
کی داد بخواهیم که وطن ویران است
ای خاک وطن که خاورانهایت خون
خونین ز عزیزان وطن ایران است
وای جنگل ِ سبز سربدارانت کو
کاین داد ستانند سیه دوران است
خون گریه کن ای دل دلکم کاین فریاد
از بهر هزاران گل پرپر شده ی میدان است
مردادماه 1390
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر