ماحرمت این خاکیم
گیل آوایی
اکتبر2011
این دشت
کوله ی کدام میراث بر دوش می کشد
که طوفان هزار فاجعه می رماند هنوز
آوازهای غم انگیزیست
خیل سواران در کوچ
کرانه به تاراج
تاخت زدن
باتو از کدام داغ بگویم
دردهای غریبی است
غریبانه نگاه مات
باران هزار آرزو می گیراند
آه
که این خاک را
ما به شهادت نشسته ایم
گلگونه های سیاووشان خاوران
ما
باری
حرمت این خاکیم رهگذر
شاید راهی زودگذر
یاد نماند ترا
شاید آوایی گم
چونان نای گم پرنده ای
در برگریزان این دیار
بازبگوید هوارِ ما
که ما
داغ هزار فاجعه ی خاک بردوش کشیده ایم
دلم بیتاب سربداریست
شعله کشان ِجنگل ِ مشتهای به خشم
دردی هنوز
سوگواره های دشت می سراید
وای اگر حرمت خویش ببازد خاک
وای اگر رهگذری دست بر نیارد
هوی اینهمه فریاد
کوله ی هماره دشت است انتظار
هر روز مرگ
هر روز زندگی
پاندول واره ی بیتاب
طوفانی دیگر
یا انتحاری
به میراث خاک
2
مشتی اگر بیافشانی
تنها دستهای به یاری هم
خرمن آوازهای شاد
رنگین کمان بودنمان حک می کند
بر آسمان بی آفتابِ خاک
تو
من
ماییم باز
هوار بودن این جاری
تلاطم خوابهای پریشان
از چه هیمه ی دعوایی
که نه از ماست
نه با ماست
برماست
برما
ضجه های نهفته ی بیغوله ها
شهر می آشوباند هنوز
دارها به زبان دیگری می گویند
چارپایه جنبان گزمه خو
کابوس می هراسد
زین دارهای به لبخند
شاهدانند سرکشان سربدار
شاهدانند سرکشان سربدار
جنگل بیتابانه می سراید هنوز
از چه سر در گریبان بی مشت
آی
حرمت این خاکیم
رهواره های هماره ی بودن
تاریخ از گرده ی ما گذشته است
سر در خاک
سر به دار
سرو سرو سبز
سبزانه سرودن ِاین آواز
باز
وقت است وقت
بخوانیم
زندگی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر