می رسد شصت سالگی از ره جوانم من هنوز!
عشق می ورزم به هستی،
مستِ آنم من هنوز
چون شرابی کهنه مانم،
شورِ هستی با من است
هستِ من مستی وُ مستی نغمه خوانم من هنوز
رَنگِ سوگ وُ غم اگر بر
بومِ دل آرد دیار
رِنگِ شور زندگی در من،
چغانم[1]
من هنوز
کودکم گاهی، گهی پیری
زند چترِ خیال
پای کوبان جاریِ رودم،
روانم من هنوز
گر که می آید بهاری، می
رود عمری چو باد
بر نمی تابم خزانی، بی
خزانم من هنوز!
مانده تا گویی که دود
از کُنده می آید برون!
سرکشم، چون آتشی شعله
کشانم من هنوز
گرچه دور از مامِ میهن
می شمارم هر بهار
دل به ایران داده، راشِ
دیلمانم من هنوز
می شمارم فصل فصلِ
زندگی مستانه ساز
بارِ خود دارم جوانی،
سرخوشانم من هنوز
رُستن از گیلانِ خود
دارم چو شالیزار مست
سرخوشم، همچون بهارِ
لاهیجانم من هنوز!
گیل آوایی تا امیدت هست
باشی در دیار!،
بگذرد صد سال هم،
ایرانِ جانم من هنوز!
[1] چغان . [ چ َ ] (نف ) شخصی
را گویند که در کارها سعی و کوشش تمام داشته باشد. (برهان ). کسی که بقدر مقدور
کوشش کند و جاهد و ساعی و محنت کش باشد. (ناظم الاطباء). شخص کوشش کننده . (فرهنگ
نظام ). چغانه . مردم کوشا و ساعی .و رجوع به چغانه شود. || مطلق سعی کننده
وکوشنده را گویند اعم از انسان و حیوانات دیگر. (برهان ). || شخص ستیزه کننده .
(فرهنگ نظام (
درود و سلام آقای گیل اوایی خوبید ؟؟چه خبر ؟؟وبلاگتون و نوشته ها عالیه ممنون یک سوال درباره دین تند متعصب اسلام چه نظری دارید ؟؟به نظر من دین خیلی تند و سرکوب گر و اعصاب خرد کنی هست ولی دین زردشتی و دین مسیحی و بودایی و مندایی و...خیلی خوب اند و اسلام خیلی دردسر ساز هست نظر شما درباره دین اسلام چیه ؟؟خوشتون می آد یا بدتون از اسلام؟؟ممنون میشم بگید
پاسخحذفدرود بر شما
حذفنظرم را می توانید در این نشانی بخوانید:
http://shooram1.blogspot.nl/
یکی اش، بعنوان مثال، همین غزل زیر است:
اسلام به ذاتِ خود جنایتبار است
هر جا که جهالت است میداندار است
آیاتِ کتابِ آن پُر از بیزاریست
انسانکشِ زندگی کشِ قهّار است
از بدوِ وجودی اش به خون آغشته است
اسطورۀ مؤمنانه اش خونخوار است
تا بوده نبوده زندگی را خوشباش
کوری وُ کری وُ نفرتش در کار است
اسلام بجز مرگ چه دارد در کار!؟
دنیا زجهالتش جهنمزار است!
قرآن که کتابِ آسمانیش دانند
از بهر جنایت این کتاب ابزار است!
باور نکنی ز بیم وُ وهمت، زنهار
اسلام توهم است وُ نکبتبار است
ننگ بشر است هر آنچه اسلام است بار
انسان زچنین دینِ تبه، بیزار است!
یک جای جهان نشد ز اسلام آباد
جز فقر وُ جهالت وُ جنایتکار است!؟
نفرت به چنین دینِ ریاکاران، وای
کز آن همه آدمی تاسفبار است!