مو پریشان کن به فریادی بگیران خانه را
حقِ خود بستان بسوزان حاکمِ دیوانه را
جانیان بر گردۀ مردم سوارند باز، وای
آتش افکن، بر فکن، ویران بکن این لانه را
خون فرزندان به خاک است، دادخواهی کن، بیا
باچنین داغی به جان، همراه کن جانانه را
مرگلاخِ مرده خویان از خموشیهای ماست
خشم کن، آوار کن، بشکن تو این پیمانه را
خاورانها داغِ یک تاریخ دارند ای هوار
از چه خاموشی! بدران
سینۀ بیگانه را
روزمرگی های ما از حوزه وُ عمامه هاست
وقتِ رزم با جانیان، همراه کن شیرانه را
خونفغان ایران شد از تکرارِ مُشتی ابلهان
بادکارانند وُ طوفانیم ما این دانه را
پنجشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۲- ۱۳ ژوئن ۲۰۱۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر