فاصله کوتاه بود. چند ثانیه، لحظه، لحظه ای به فاصله ی چشمک زدنی شاید. نوای موسیقی چنان مرا بر بال خیال نشانده بود که باقدرت جادویی آن فاصله ها را در نوردم و بی خیال داشتن و نداشتن و امکان پذیر بودن یا نبودن، طرحی نو در اندازم به زیبایی خیال و احساسی که در من جان گرفته بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر