پنجشنبه، آبان ۲۸، ۱۳۸۸

درد دل

درد دل
گیل آوایی

باری بگویم که سبز چه!؟
سبز ِ آنکه سیاهترین ناله های خاک را کوک می کند باز
یا
سبزهای راه به هزار پیچ و تاب مات
" کرانه ی معلوم نیست "، تعبیر خواب خوش اینهمه لج!؟

حالا تو
به ریش من که یک دنیا دربدری
در کوله ی سالهای هزار خیال بر شمرده ام
می خندی
که
هی!
های!
روشنفکر جان!بیهوده سخت سرانه کز کرده ای

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر