اول دسامبر2011
بدون ویرایش
من آن جنگلِ گیسوانِ ترا دوست دارم
نگاه خمار شبانِ ترا دوست دارم
به گاهان دلتنگی ی من چو آیی بخوابم
به نازانه لعل لبانِ ترا دوست دارم
چه گویم که چون باده مستی فزایی
چو رقص شرابی وُ آنِ ترا دوست دارم
به هر زخمه ی تارِ شبهای بی تو
خیال تو داند گمانِ ترا دوست دارم
تویی همدم یک جهان بی تو بودن
نگارا تو دانی جهانِ ترا دوست دارم!؟
تو چون جرعه جرعه شرابی به کامم
خرامانت ای جان که جانِ ترا دوست دارم
به هستی تو هستی، که هستِ تو در من،
چو مستی نهانی نهانِ ترا دوست دارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر