چه غم گرفته دلم!، سوزِ دل هوار من است
فغان کنم من از این غم که روزگار من است
کجا برم، به که گویم وطن وطن، ای داد
به هر کجای وطن خونِ سر بدار من است
دریغ وُ درد از این جانیان استبداد
که جنگ اهرمنان باز کارزار من است
زگور وحی و جنایت برآمده است الله
چنین نماند وُ یاری ات افتخار من است
بیا به یاری من هموطن که بیداد است
که دست یاری دهیم باری آن بهار من است
شکستِ ماست جدایی اگر که دریابی
وگرنه رزم رهایی ره وُ شعار من است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر