فریاد-گیل آوایی

سی اکتبر2012

خشم می بافم
هق هقِ توفانی که بر ما گذشت
خاک
خون می گرید سوکِ اینهمه بیداد
الله
به کدام آیه ایران بخون نازل شد!؟
که بی قواره شبانی توهم 1400 ساله را
امروز معنایی دوباره تفسیر می کنند
شاید بگویی
ما که ویرانی همه تاریخ بر دوش کشیده ایم
این هم روش!
اما
حیرت خونبار این سالها را بگو
به کدام ویرانگی بگیرانم
که از دل آن همه به میدان آمدن
درو می کنیم!؟
ما که انسان ستوده ایم
امروز مسخ
درسلاخ خانۀ الله
گروه گروه
فوج فوج
سلاخی می شویم!
الله چه کینه ای ست با ما
کاین جانیانِ جهل و جنایت
برما
از پی قرنها
نازل کرده است!؟
آی
سرودهای سیاووشانِ خاک
هوار هر نفس آتش حریفانه ای ست
این گوی
این میدان
بجنگ تا بجنگیم!

آواز دیلمان در یکی از گاهانِ نفسگیر- گیل آوایی

خواندن شش غزل همراه با نوای ویولن چارمضراب سه گاه و گریه لیلی در مایه دشتی اثرواجرای استاد اسداله ملک

shesh-ghazal-Geryeh Leili-charmezrabe3gah-assadollah-malek from GilAvaeiگیل آوایی on Vimeo.

بجانِ باده که یادت شرار جانم بود - گیل آوایی

نیمه شب یکشنبه 21 اکتبر2012

بجانِ باده که یادت شرار جانم بود

تمام شور و شرر در غم نهانم بود

به مستی نام ترا  رِنگِ شور وا می گفت

در آن میانه غمت سایه دیدگانم بود

ز سوز " گریۀ لیلی[1]" هوار سر دادم

چنان که هق هقِ اشکی به دیلمانم[2] بود

سکوت شب زغمآوار من خیال درید

چو هر ستاره نگاهت بر آسمانم بود

چه زخمه های دلی پرده های شب زد راست

که واژه واژه به نامِ تو بر زبانم بود

نبودی با من وُ بودی چو هست وُ نیست، دریغ

چه شاهدی زتو با مستیِ شبانم بود!؟

پیاله سوک مرا سوز کامِ من می کرد

در آن دم از تو که آهِ غم از فغانم بود

---

[1] یکی از زیباترین قطعاتِ ویولن در مایه شور، اثر ماندگار زنده یاد اسداله ملک است.

[2] منظور آواز دیلمان است

باده بر لب، شهد لبهای تو ام آمد بیاد - گیل آوایی

اکتبر2012

باده بر لب، شهد لبهای تو ام آمد بیاد

دلنشین- آغوش شبهای تو ام آمد بیاد

عشوه بودت، رقص مستی های ناب

شورها با سرکشیهای تو ام آمد بیاد

یاد دستان تو آمد مرهم بی تابی ام

آه دانی آن نفسهای توام آمد بیاد!؟

گریه-سوزی، ساز دل شد، دور بودم دوردور

دل شکسته، دلبریهای تو ام آمد

شد سبو خالی، نیامد یاری از پیمانه، آه

با چنین سوکی شررهای تو ام آمد بیاد

دل غمین شد روزگارم بی تو بودن تلخ تلخ

وایِ من کان همریهای تو ام آمد بیاد

ای دریغا روزگار ما ندانستی، دریغ

اشک ریزان شور شبهای تو ام آید بیاد.

پیاله بود و نبودی به بر، هوار شدم - گیل آوایی

اکتبر2012

پیاله بود و نبودی به بر، هوار شدم

بیاد چشم قشنگت چه بی قرار شدم

چنان زناز تو مستانه آه کشیدم آه

به سیل اشک فتادم شبانه زار شدم

ز دوری تو دلم زار زار می گریید

زگریه های دلم قصد انتحار شدم

هوای دیدن رویت مرا بسر زد وای

نبودی در برمن بغضِ انتظار شدم

به سوک خویش نشستم  از این همه بیداد

پیاله مُشت چنان خشمِ روزگار شدم

دلم گرفت از این های هایِ تنهایی

شبانه هق هقِ مستانه گریه-زار شدم

ندانی بی تو چه کردم، سبو سبو فریاد

به باده گفتم وُ گفتم، ترا هوار شدم

به تنگ آمده ام از غمت نمی دانی - گیل آوایی

هفدهم اکتبر2012

به تنگ آمده ام از غمت نمی دانی

هزار حرفم از این غم یکی نمی خوانی

چه گویمت که چه ام داد از این همه بیداد

زپا فتاده منم در غم تو زندانی

شبان می زده بیتابیِ ترا دارم

چه سازم از غم دوریِ تو که جانانی

زباده یاری دگر بر نمی شود ای داد

هوار هق هقم از این خرابی، ویرانی

دلم گرفته بیادت نمی کنی یادم

دریغ مانده به ویرانه ام نمی مانی

زعشوه های تو دل کودکانه لجباز است

قرار چون شودم، مانده در پریشانی

بیا شبی تو به بغض شبانه دل بسپار

که بنگری چه شرارم، نه سر، نه سامانی

به لب رسید دگر جان اسیر یاد تو ام

خدای را که به جان آمدم نمی دانی

نه باده تاب غمت آورد نه آوایی

چه شد وفا که نه می خوانی ام، نه می رانی

ز ناز چشم تو شب با دلم چه ها می کرد - گیل آوایی

اکتبر2012

پیشنویس

ز ناز چشم تو شب با دلم چه ها می کرد

به هر پیاله چو آهی غمت هوا می کرد

هوای کوی تو در دل خیالها پر داد

چنانکه گویی زکویت ترا صدا می کرد

نبودی قهر ترا دل به ناله ها سر داد

چو اشک باده زچشمم چه گریه ها می کرد

به سوز و ساز دلم زخمه های غم می داد

زشور نغمه و دشتی خدا خدا می کرد

چنین هوای تو دل می دهد غمین آواز

اگر چه یاد توام مست بی هوا می کرد

وفای باده بنازم که تا سحر پا داد

زحالِ دلشده ام چشم تو صفا می کرد

عجیب نیست اگر شب بگوید از این راز

چو اشکِ دیده به راهم رُخَت وفا می کرد

تغزلی که بیاد تو کرد گیل آوایی

به هر پیاله چو نوشی، ترا صدا می کرد

در سکوت بی تو بودن، شب خیال تو چه ها کرد - گیل آوایی

سیزدهم اکتبر2012

 در سکوت بی تو بودن، شب خیال تو چه ها کرد

قصه های با تو بودن، دل سرود وُ گریه ها کرد

باده هم نقش نگاهت، جرعه جرعه از سبو ریخت

نقش چشمان تو با ما، گفت وُ مستی پرسه ها کرد

قصه های تلخ دوری، پرده های تار دل شد

سوز ساز دیده گویی، شور وُ حالِ زخمه ها کرد

در شب افشان گیسوت، حسرت ما سوی سو زد

چون ستاره اشک ما را، بر شمرد وُ دانه ها کرد

با تو بودن چون نسیمی، از تشِ یادِ تو می رفت

آتشِ جانسوز ما را، عشوه هایت شعله ها کرد

شب به سرخی می زد اما دل زکوی تو نیامد

خاکِ کوی تو بسر زد، دل زدوری شکوه ها کرد

آهِ تنهایی ما را، با سبو چشم تو می گفت

در سکوتی مست وُ تنها، گیل آوایی ناله ها کرد

( در تغزل با تو اما، گیل آوایی ناله ها کرد)

ویدئویی بر روی ترانه " از آن شبی که برنگشتی" باصدای پروین و زنده یاد ایرج بسطامی

Parvin-Bastami-az an shabi ke barnagashti از آن شبی که برنگشتی-چروین - ایرج بسطامی
ین ویدئو بر روی ترانه بسیار زیبا و خاطره انگیزِ " از آن شبی که برنگشتی " با صدای پروین و بازخوانی ی زنده یاد ایرج بسطامی ساخته شده است
شناسه های بیشتراز جمله متن ترانه در هر دو اجرا، آمده است
پیشکش به دوستداران موسیقی اصیل ایرانی بویژه این ترانه
با مهر
گیل آوایی
نیمه شب چهارشنبه 10 اکتبر2012