دوشنبه، تیر ۱۷، ۱۳۹۲

تنهایی را سر سلامت رفیق! - گیل آوایی

باشی نباشی
کار از اینها گذشته است
باغی که عریانی پاییز را هوار می زند
چه مرهمی اگر سبزانۀ برگی، گلی، علفی
این میانه شاخ و شانه کشد!
ببین
دیوارها همیشه جدایی نمی کارند
دلمرگی از انبوه زبانهای ورراج را به رخ می کشند هم.

خوشا گریزآهی
زخویش وُ به خویش،
تنهایی را سر سلامت رفیق!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر