مست مستم تا بگویم من که هستم........من که هستم
مست مستم تا بگویم خسته هستم.........خسته هستم
خسته از تو........آه نه! خسته از هر آشنا.... بیگانه هستم
مست مستم...........مست مستم
همچو موجم...... زنده و پیوسته هستم
گرچه چون ابریشمین صاف وُ زلالِ رام وُ آرامی روان
با رقص باد و عشوۀ ابر صبورِ آبیِ تا بیکرانم
مستِ مستم....خسته خسته .......خسته هستم
اشک شوقم
گاه گاهی خندۀ مستانۀ مستی که می خواند
به نجوای خموشِ خویش
فریادم
هوارم
هرچه باد وُ هرچه بادا باد
همنشین ساحلی گسترده سینه
بسترِ خاموش
با خشماهوارِ بی قرارِ بی اماندریا
چنین دریانشسته
دل به نجواهای رام
آرام
خیالِ هر چه بادا باد
آه
مستم!
مستِ مستم!
تا بگویم،
من که هستم!
من که هستم!؟
هیچ!
.
.
.
.
مستم
مست مستم
مست مستم!
خسته
هستم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر