برای جانباختگان فاجعه ی موسوم به قتلهای زنجیره ای
آفتاب بر نیاورد هنوز
نور خیزان ِ هیچ بامدادی
داغ کشانیم
پیکرداغ
دار
ریشخندیست
بودن نبودن
گزمگان آیه و تزویر
جار می زنند
نعره نعره نعره
مشتهای سوگوار
خشم می انباند
آه که تو رفتی وُ انتظار هنوز
کمینراه ِ بی غبار می پاید
چشم
طوفانیست
نیاسوده از اندوهی که مانده زتو
و بغض می شمارم
نجوا
نجوا
از آن تابستان خون
تا هزار ضجه ی این تابستان
که ترا به نگاه خویش سپردم
تا بی کران آن سوی روزگار که بشایدت
و اینک ِ التهاب
پیوندیست
آویز ِ لحظه ها
وقتی
بیافشاند آفتاب
نورخیزانی
که تو سروده بودی.
آفتاب بر نیاورد هنوز
نور خیزان ِ هیچ بامدادی
داغ کشانیم
پیکرداغ
دار
ریشخندیست
بودن نبودن
گزمگان آیه و تزویر
جار می زنند
نعره نعره نعره
مشتهای سوگوار
خشم می انباند
آه که تو رفتی وُ انتظار هنوز
کمینراه ِ بی غبار می پاید
چشم
طوفانیست
نیاسوده از اندوهی که مانده زتو
و بغض می شمارم
نجوا
نجوا
از آن تابستان خون
تا هزار ضجه ی این تابستان
که ترا به نگاه خویش سپردم
تا بی کران آن سوی روزگار که بشایدت
و اینک ِ التهاب
پیوندیست
آویز ِ لحظه ها
وقتی
بیافشاند آفتاب
نورخیزانی
که تو سروده بودی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر