ای دریغ از همه یاران چه شد آن شیدایی - گیل آوایی

ای دریغ از همه یاران چه شد آن شیدایی
باده مستی ندهد دلشده را تنهایی

ای دل ِ غمزده بی یاری ِ یاران چونی
رو به ویرانه که دیوانه ندارد جایی

داد از این هوی ریا دست بشوی از یاری
زخمه ی تار نوازد دل ِ بی همرایی

آنکه با عشوه دهد رشوه ترا بهر نیاز
می شود دلبرک ِ رهگذر ِ هر جایی

دل قوی دار عزیزا که شبان ِ مستی
عشوه از باده ستان  مستیِ دل افزایی

بازی چرخ چنان شد که همه خانه خراب
وای از این شام سیه سینه بسوز آوایی

خیل یاران که گذشتند از این دشت بلا
بس فغان مانده ز یارانِ دل ِ دریایی

کوله ی خاطره بر دوش چه می گویی باز
که زمان باز نگردد نشود غوغایی