4
مه 2012
زنده ها
مرده ی این آبادی!
شهر تابوتِ سیاووشان را
اشک می باراند
مادران
لاله ی هر آدینه
به هوارِ من وُ تو می خوانند:
آه این خاک چه برسوک نشست!؟
وای این دشت چه سرخ!؟
زنده هایی مرده!
گورهایی زنده!
من وُ تو،
ما نشدیم!
بغضهامان اما
چه به هم می آیند!؟
.
2
مشتهای به بغض چه حاصل ات!
که مشتخشمی هوار باید،
فریاد!
کاین خاک زسکوتِ تو
عزا می گیرد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر