چو باده می شکفی شب، شبانه ام سازی
چه گویمت که خیالی، بهانه ام سازی
به چشم تو نگرم راز دل زبانه کشد
به موی جنگلی ِ تو، ترانه ام سازی
چه بوده ای که به جانم فکنده ای آتش
بیایی در بر من بی کرانه ام سازی
تو راز دل به نگاه غزل چو می خوانی
غزل غزل به تغزل چنانه ام سازی
ترا چه گویم از این بی قراری دل وای
بیا به خرمن جانت جوانه ام سازی
تو آفتاب بهاری جوانه ام سازی
دو چشم مست تو راز شبانه می داند
که با فسون ِ نگاهت عاشقانه ام سازی
ز زخمه زخمه تار با تو می کنم پرواز
به شور و دشتی نگارا چغانه ام سازی
تو باده ای تو شرابی تو عشق و آوازی
تو واژه واژه بهاری که دانه ام سازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر