شبانه

روزگار پلیدی
بغضآجین سوگواره ایست
این خاک
روزشمار حسرت و
انتظار

شبح واره ای شعور ستیز
به تباهی
جار می زند
و سلیطگانند
انبوه حاشای ابلهان

و آفتاب پستو گزیده ای
تردید می شمارد:
نوبت
از آن کدام اهریمن!؟
آه
اگر
میدان
سریز طوفان دیگری
بزاید!