پنجشنبه، مرداد ۱۷، ۱۳۸۷

یاد...



هنوز
بر سر داریم
هر بامداد
و سینه ستبر ایستاده ایم
با جوخه های مرگ

هر روزمان
شکنجه

هر روزمان
اعدام

هر روزمان
گذر از گورهای بی نام

و نگاهی
پر انتظار
تا روزگار بی اندوه
تا یادمان سرودهایتان
در پایکوبی نسلی
در این خاک
که بی داغزاده شود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر