امروز کنار دریا- گیل آوایی

امروز کنار دریا در راه برگشت بودم که با خودم زمزمه می کردم " آخ می جانی آسه خانم آسه خانم، مو نججاره ترکاخانم آسیه خانم، جور اوتاقا.....*" دیدم بانویی نازش را بروم با ناز و کرشمه و دلبریهای دلنشین با سگش از دور بازیکنانه می آید. نگاهم هم به او بود و نبود. در این حال و هوای دریا و چشم انداز مست کننده اش و آن کرشمه های بانوی خوش به حال، ناگهان دیدم سگش چنان مشتاق و جانِ جانان به طرفم می آید به تاخت! که شوق بازیگوشانه اش به دلم نشست ( نمی دانم یک ویدئو از چارلی چاپلین دیده اید که در آن پدری فرزندش را بغل کرده برایش یک شیرینی خریده بود و چارلی چاپلین به هوای خوردن شیرینی با بچه بازگوشی نازانه ای می کرد و شیرینی را دزدانه می قاپید....!؟ )

به هر روی آن سگِ جان جانان اما وقتی به دو سه قدمیِ من رسید چنان با تردید و ترسان و ترساندن ایستاد و به من زُل زد که جا خوردم. از آواز خواندن که وا ماندم هیچ! به خودم هوار آن چنانی ای زدم که انگار به این سگ هم باید کارت شناسی نشان  دهم بگویم بوخودا هلندی هستم!!!!

* آسه خانم نام ترانه ای گیلکیست که زنده یاد پوررضا آن را خوانده است. و رفیق سالهای سالم به گاهان مستی آن را بارها زمزمه می کرد با من!

 ** یک داستان گیلکی ای نوشته ام که با این ترانۀ آسه خانم بی ارتباط نیست!