پنجشنبه، مرداد ۰۳، ۱۳۸۷

هزار خیال - گیل آوایی


پاورچین
پاورچین
می آیی و خواب می بری

خیال گستره ی طوفان می بافد
از یک ستاره
تا بی نهایت ِ دورهای شب

سکوت
دل به پوم تاک ِ رام ِ آرام می دهد

بیهوده چشم می تلاشد
از تلاشی خواب

باد می دهم
عریانخیز ِ هر چه بادا باد

صبح
به آواز پرنده ای
هوار می شود

کلیسایی
هر نیم و یک
ناقوس کوبان
هشدار می دهد بی دل بخواه

من
به هزار خیال نشسته ام هنوز

۱ نظر:

  1. چقدراحساس و عشق دراین شعر نهفته است . یک شعر به تمام معنا است . پیروزباشید
    یک دوست

    پاسخحذف