شنبه، دی ۱۴، ۱۳۸۷

پاره شعر

من از روز ازل گبرانه کیشم
زبیگانه گریزان خان خویشم
سریر زندگانی عشق آواز
همیشه خوانده بر خاک پریشم
گرم تازیده تازانه ملخ خوار
نگشته جز اهورایی به خویشم
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر