پیشنویس یک غزل پیشکش به دلشدگان ایران:
جانیان کشتند و بردند ما که تاوان داده
ایم
پای میهن خون فشاندیم جانِ جانان داده
ایم
لاله زاران شد وطن از خون یاران داد! داد!
بهر آزادی میهن سربداران داده ایم
جنگلی شد کشته پشته از سیاووشانِ خاک
همچو مزدک، خرم و آرش به ایران داده ایم
شاهدانند مادرانِ میهن هر آدینه ما
دادخواهانیم وُ بهر داد ما جان داده ایم
اهرمن خویان اگر برخاستند از گور باز
گوی وُ میدان نقل کار ماست، فرمان داده
ایم
گو بجنگد، خاک ما خونین وشان آرد ببار
چون اهورایی به یلدا عهد و پیمان داده
ایم
آه میهن، ماندگار از خون فرزندان پاک
خاورانها شد به پا بَهرَت هَزاران داده
ایم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر