چهارشنبه، اردیبهشت ۰۲، ۱۳۸۸

اگر حافظ زنده بود اینطور می سرود

ما بئ پولان دربدر اینجا فتاده ایم
همراز فقر وهم نفس نانه پاره ایم
ما را کوپن بوعده خرمن نموده اند
ما آن حواله ایم که با شاخ مانده ایم
جا بهر ما به کارتن خالئ بزیر پل
بنگر چگونه بئ درو پیکرفتاده ایم
ادامه<<<

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر