نگاه مرا می کشاند با خود
رقصِ ثانیه شمار
بر پهنۀ 12 شماره
افسونِ بیدارخوابیِ بی اختیار
آرام آرام تیک تیک تیک تیک
میان بودن نبودن نفس می کشم
خیره
مات
حیران
سُست وُ مست وُ لَخت
لمیده بر جای خود
همچون خشکیده درختی بی برگ
شاخه ها
عریان میان باد
آرام آرام تیک تیک تیک تیک
پرنده ای همه چیز را به هم می ریزد
به آوازی که هست واخوان می شود به هر چه نیست!
پرتاب می شوم بر جاری سیّالِ هستنم
دور می شود دور، دور تر
همچون شبحی گریزان
آرام
آرام
تیک
تیک
تیک
تیک
چهار شنبه شب، ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۰ ژوين ۲۰۱۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر