هیچ گوی هیچ داریم
برای هم
با کوهِ ادعا!
.
هوراهای پوچ
هیاهوی صد من یک غاز!
آوار می شویم در خود
بی ادعا
.
آینه رازدار مگوی ماست
با هر کس به زبانش!
بشنوی!؟
ببینی!؟
ماجرای توست با تو!
.
من دیری ست ویرانی ام را دل داده ام رفیق!
.
هیچ!
همین!
2015
...
پاندول واره بیم و هراس
چارپایه ای
فاصله بودن نبودن!
آه همه به کنار
چه زخم چرکینی ست
چشمهای به تماشا
2013
.....
فادا نامه مره از رشت می مار / بیگیفت انگاره چوم گریه بوکود زار
فووُسته نامه سر می چومه اشکان / هاچین ناما فوشوستم با می آ کار
فارسی
مادرم از رشت برایم نامه فرستاد/ چشمانم بغض کرد و گریه کرد زار
اشکهای چشمانم روی نامه ریخت / نامه را شست با این کار
2012
.........
سكوت تو
فرياد در گلونهفتۀ من
چه بی حاصل
حيرتمان را
در برهوت اين سالها
قسمت می كنيم!؟
19آوريل2004
............
کوچه های شهر
بستند هر دری که باز،
آغوشی نماند
وقتی
هوای گریه بغض کرده بود.
2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر