درد دلی با شما/ 2018
هر روز تصمیم می گیرم خبرهای ایران را نخوانم اما اولین صفحه ای که در اینترنت می بینم خبرهای ایران است! و با هر خبر خشمِ ویرانگری مرا در خود می گیرد که چنان حقارت، فساد، جنایت، تبهکاری، تبعیض و بی عدالتی همۀ میهن و مردم را در گندابِ دین و دین فروشان فرو برده و هر چه بی اخلاقی، بی حرمتی، شرافت باختگی، دزدی، ریاکاری و..... عادی شده است. یک مُشت روحانیتِ مفتخورِ بی همه چیز بر همه چیز ایران چنگ انداخته است! مافیای هزار سری شده است جز غارت و فساد و جنایت نمی داند!
هزار حسرت می خورم به بی هنگامیِ آتش سلاحها در آن سالها و دلخونم از پریشانیهای این سالها. با خود تکرار می کنم وقتی که گوش شنوایی نیست، سلاحها چرا خاموشند!؟ ما ندیده چنان کردیم و به خون نشستیم اما همانندهای دیروزِ من، جوانهای این سالها، چه می کنند!؟ چرا نباید با این ....قحبه ها به زبان آتش پاسخ گفت!؟ چرا نباید فریاد کرد نه اصلاحِ اصلاحات! نه سبز! نه بنفش!!! بلکه شورش به مثابۀ مرگ یک بار شیون یک بار!
ما اینقدر علیل و ذلیل نبوده و نیستیم که یک مُشت بی همه چیز بر همه چیز ما حاکم شوند!
ایران شده است یک دیوانه خانۀ.............................
و دیوانه کننده است این!
2018
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر